chromatyczny
Encyklopedia PWN
znaki notacji muz., określające chromatyczne wersje (tzw. podwyższenia i obniżenia) stopni podstawowej skali diatonicznej
aberracja chromatyczna, chromatyzm,
wada soczewkowych układów opt. spowodowana zależnością współczynnika załamania światła materiału soczewek od długości fali świetlnej (dyspersja światła);
muz. skala złożona z 12 dźwięków w obrębie oktawy, oddalonych od siebie o półton.
obiektyw
układ opt. (gł. soczewkowy, ale też zwierciadlany lub soczewkowo-zwierciadlany) tworzący odwrócony rzeczywisty obraz przedmiotu;
[łac.],
wady układów optycznych przejawiające się w tym, że otrzymane za ich pomocą obrazy optyczne (lub ich elementy) są nieostre, zniekształcone lub zabarwione;