cementytem
Encyklopedia PWN
operacja obróbki cieplnej gł. stopów metali (najczęściej stali) prowadzona w celu zwiększenia ich twardości lub — w połączeniu z odpuszczaniem — uzyskania optymalnej kombinacji właściwości wytrzymałościowych i plastycznych.
faza stała (zwykle dwu- lub trójskładnikowa), składająca się albo wyłącznie z pierwiastków metalicznych, albo z pierwiastków metalicznych i niemetalicznych, mająca właściwości pośrednie między właściwościami roztworu stałego i typowego związku chem. o wiązaniach jonowych lub kowalencyjnych.
perlit
techn. składnik strukturalny stopów żelaza zawierających węgiel, będący eutektoidalną mieszaniną (eutektoid) ferrytu i cementytu o budowie płytkowej;
[łac.],
techn. składnik strukturalny stali węglowych poddanych ulepszaniu cieplnemu, tworzący się w tzw. czwartym stadium odpuszczania (400–650°C), w rezultacie którego uzyskuje się strukturę martenzytu wysokoodpuszczonego, złożonego z drobnych kulistych cząstek cementytu w osnowie ferrytycznej;
stal
przerobiony plastycznie techniczny stop żelaza z węglem zawierający do 2,11% węgla oraz inne pierwiastki pochodzące z surowców i paliw stosowanych podczas otrzymywania stali (składniki zwykłe i domieszki) lub dodawane celowo (składniki stopowe).
[niem.],
substancja składająca się z 2 lub więcej pierwiastków chemicznych, z których co najmniej 1, ale występujący w przeważającej ilości, jest metalem;
