cement

Encyklopedia PWN

cement
[łac. caementum ‘kamień tłuczony’],
sproszkowany mineralny materiał wiążący (spoiwo budowlane), który po wymieszaniu z wodą tworzy plastyczną mieszankę (zaczyn), mającą zdolność twardnienia w wodzie (co jest korzystne dla późniejszych własności wyrobów cementowych) i na powietrzu, dając sztuczny kamień odporny na działanie wody;
cement biały, cement portlandzki biały,
cement portlandzki o białej barwie, wyrabiany z surowców zawierających mniej niż 0,3% tlenku żelaza(III);
cement o składzie podobnym do cementu portlandzkiego, ale z większą ilością dodatków;
cement zęba, kostniwo,
anat. rodzaj tkanki łącznej podporowej, występującej w obrębie korzenia zęba;
otrzymywany przez prażenie (w temperaturze ok. 1400°C) margli lub wapieni z gliną i zmielenie tak uzyskanego klinkieru portlandzkiego z dodatkiem gipsu i żużla wielkopiecowego;
cementu klasa, marka cementu,
techn. cecha cementu, liczba charakteryzująca wytrzymałość (w MPa) na ściskanie zaprawy z danego cementu po 28 dniach dojrzewania (twardnienia);
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia