celostatem
Encyklopedia PWN
celostat
układ 2 płaskich zwierciadeł umożliwiający obserwację dowolnego obszaru nieba za pomocą nieruchomej lunety;
[łac. coelum ‘niebo’, gr. statós ‘umocowany’],
przyrządy i urządzenia służące do obserwacji astronomicznych.
heliofizyka
dział astrofizyki obejmujący teorię budowy i ewolucji Słońca, zjawisk w nim występujących oraz oddziaływania z otoczeniem.
[gr. hḗlios ‘słońce’, physikḗ ‘przyrodoznawstwo’],
pierwszy astrofizyk polski;
Słownik języka polskiego
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
