całościowy
Encyklopedia PWN
nauczanie całościowe, nauczanie łączne,
koncepcja dydaktyczna traktująca treści i metody wykorzystywane w procesie kształcenia jako określone całości tematyczne;
ideologia
pojęcie występujące w filozofii i naukach społecznych oraz politycznych, które określa zbiory poglądów służących do całościowego interpretowania i przekształcania świata.
[fr. idéologie < gr. idéa ‘kształt’, ‘postać’, ‘przedstawienie’, ‘pojęcie’; lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
nieformalny, wielopostaciowy i wielowymiarowy, alternatywny ruch kulturowy, który narodził się w latach 60. XX w. w USA, następnie zdobył liczne grono zwolenników na całym świecie.
trening
sport systematyczne ćwiczenia w celu uzyskania maks. sprawności w uprawianej dyscyplinie sport.;
[ang.],
w nauce prawa nazwa określająca ogół norm prawnych z okresu ukształtowania się organizmów państwowych.
autobiografia
utwór piśmienniczy, którego tematem jest własne życie autora;
[gr. autós ‘sam’, bíos ‘życie’, gráphō ‘piszę’],
