c moll

Encyklopedia PWN

c-moll,
muz. tonacja minorowa, zapisywana z 3 bemolami, jak pokrewna majorowa Es-dur.
c,
muz. pierwszy dźwięk (stopień) gamy C-dur (bez znaków chromatycznych) i gamy c-moll (z trzema bemolami), zarazem pierwszy dźwięk (stopień), od którego rozpoczyna się — jak przyjęto — skala diatoniczna (c, d, e, f, g, a, h);
C-dur,
muz. tonacja majorowa, zapisywana bez znaków przykluczowych, jak pokrewna minorowa a-moll.
a-moll,
muz. tonacja minorowa, zapisywana bez znaków przykluczowych, jak pokrewna majorowa C-dur.
Bach Johann Sebastian Wymowa, ur. 21 III 1685, Eisenach, zm. 28 VII 1750, Lipsk,
niemiecki kompozytor i organista, przedstawiciel późnego baroku, jeden z największych twórców w historii muzyki.
Schubert
[szụ:bərt]
Franz Wymowa, ur. 31 I 1797, Lichtenthal k. Wiednia, zm. 19 XI 1828, Wiedeń,
kompozytor austriacki.
Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>

Ilustracje

Kliknij, aby zobaczyć „c moll” w Ilustracjach

Słownik języka polskiego

Kliknij, aby zobaczyć „c moll” w Słowniku języka polskiego
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia