brunatną
Encyklopedia PWN
gatunek węgla kopalnego stanowiący pośrednie ogniwo w szeregu węglowym pomiędzy torfem a węglem kamiennym, zawierający zwykle 65–78% węgla pierwiastkowego w substancji organicznej oraz 10–60% wilgoci całkowitej w stanie naturalnym;
największe w Polsce zagłębie węgla brunatnego, w woj. łódzkim, w pow. bełchatowskim (gminy — Kleszczów, Szczerców) i radomszczańskim (Kamieńsk), w Kotlinie Szczercowskiej i na Wysoczyźnie Bełchatowskiej; gł. ośrodek — Bełchatów.
zagłębie we wschodniej części woj. wielkopol., gł. w pow. konińskim i tureckim, na pojezierzach Gnieźnieńskim i Kujawskim oraz wysoczyznach Rychwalskiej i Tureckiej; gł. ośrodki: Konin, Turek;
zagłębie węgla brunatnego w południowo-zachodniej Polsce, w Obniżeniu Żytawsko-Zgorzeleckim, częściowo w Niemczech i Czechach;
Nadreńskie Zagłębie Węgla Brunatnego, Rheinische Braunkohlenrevier,
okręg eksploatacji węgla brunatnego w Niemczech, w kraju związkowym Nadrenia Północna-Westfalia, między Kolonią, Neuss i Akwizgranem, jeden z największych w Europie (pow. ok. 2500 km2);
niedźwiedź brunatny, Ursus arctos,
gatunek ssaka drapieżnego z rodziny niedźwiedziowatych;
