brak kapitału ludzkiego
Encyklopedia PWN
ekon. brak ludzi o odpowiednio wysokich kwalifikacjach, motywacjach, cechujących się przedsiębiorczością (kapitał ludzki), uniemożliwiający pełne i efektywne wykorzystanie innych zasobów, np. naturalnych;
demogr. wielkość zasobów demograficznych, najkorzystniejsza w relacji do innych zasobów mających społeczny sens; inaczej ludność optymalna.
kierunek w ekonomii, stworzony przez K. Marksa w 2. połowie XIX w.
brytyjski ekonomista, filozof społeczny i polityczny, pochodzenia austriackiego.
ekon. jakościowe i strukturalne zmiany w gospodarkach będące następstwem wzrostu gospodarczego.