boru
Encyklopedia PWN
ros. prozaik i publicysta;
ekol. nazwa ludowa lasów górskich, a także piętra leśnego w Tatrach, przyjęta w fitogeografii;
dwuwierzchołkowy szczyt w Beskidzie Żywieckim, w grupie Pilska, na północ od grzbietu granicznego, oddzielony od Lipowskiej Przełęczą Pawlusią;
szybkoobrotowy bor służący do śródnaczyniowego zeszlifowywania zwapniałych fragmentów ścian tętnicy zmienionych miażdżycowo.
park narodowy zał. 1967, o pow. 21 616 ha, pod ścisłą ochroną 5386 ha (2022), w środkowowschodniej części południowych wybrzeża Morza Bałtyckiego, między miejscowościami Rowy i Łeba;
stellit
stop kobaltu z chromem (28–32%), węglem (0,9–2,25%), wolframem (4–18%), zawierający też, zależnie od gatunku, wanad, bor, nikiel, żelazo i in.;
[łac.-gr.],
