blokada liniowa
Encyklopedia PWN
blokada kol. uzależniająca podanie sygnału zezwalającego na wjazd pojazdu szynowego na odcinek drogi kol. (odstęp) od tego, czy odcinek ten jest zajęty przez inny pojazd.
zespół środków techn. zapewniających bezpieczny przejazd kol. pociągów po wyznaczonych liniach kol. (b.k. liniowa) lub po wyznaczonych torach stacyjnych (b.k. stacyjna).
system, którego podstawą jest zespół środków techn. i organizacyjnych zapewniających bezpieczeństwo i płynność ruchu kolejowego.
1) konferencja międzynarodowa dotycząca prawa wojny morskiej obradująca 4 XII 1908–26 II 1909, z udziałem Austro-Węgier, Francji, Hiszpanii, Japonii, Niemiec, Rosji, USA, Wielkiej Brytanii i Włoch; zakończona podpisaniem tzw. deklaracji londyńskiej będącej próbą skodyfikowania praw i zwyczajów wojny morskiej; deklaracja regulowała sprawy blokady morskiej, kontrabandy wojennej, konwojów morskich, odszkodowań i inne; nie ratyfikowana, wywarła jednak wpływ na doktrynę i praktykę wojny morskiej; przestrzegano jej podczas wojny włosko-tureckiej 1911–12; podczas I wojny światowej początkowo mocarstwa stosowały ją wybiórczo, 1916 Wielka Brytania i Francja odstąpiły od niej; 2) konferencje obradujące 1930 i 1935–36 z udziałem Francji, Japonii, USA, Wielkiej Brytanii i Włoch w sprawie ograniczenia zbrojeń morskich; konferencję 21 I–22 IV 1930 zakończyło zawarcie układu, który był dopełnieniem postanowień konferencji waszyngtońskiej 1921–22; uzgodniono zakaz budowy nowych okrętów liniowych do końca 1936; Wielka Brytania, USA i Japonia ustaliły limity tonażu flot (obowiązujące do 31 XII 1936) w kategoriach krążowników, niszczycieli i okrętów podwodnych (łącznie w proporcji, w przybliżeniu, 10 : 10 : 7, w tym równowaga flot podwodnych); uzgodniono, że okręty podwodne w akcjach wobec statków handlowych mają podlegać tym samym przepisom co okręty nawodne oraz że statek handlowy może zostać zatopiony, o ile załoga i pasażerowie zostaną umieszczeni w bezpiecznym miejscu; uzgodnienia te powtórzono w protokole podpisanym 6 XI 1936 przez 11 państw, do którego do 1939 przystąpiło jeszcze 37 państw (Polska 1937); konferencję 9 XII 1935–25 III 1936 zakończył układ tylko Francji, USA i Wielkiej Brytanii, który określał limity wyporności i uzbrojenia okrętów (bez limitu wielkości flot) i miał obowiązywać do końca 1942.
