bilansowe
Encyklopedia PWN
polski ekonomista i statystyk.
ekon. urządzenie księgowe służące do ewidencji, wyrażonych w jednostkach pieniężnych, zdarzeń gospodarczych lub finansowych.
ekon. urządzenie księgowe ustalające wykaz symboli i nazw kont stosowanych w podmiocie prowadzącym księgowość.
gałąź prawa publicznego, obejmująca ogół norm prawnych regulujących funkcjonowanie finansów publicznych (zwłaszcza państwa), głównie publiczną działalność finansową (pieniężną).
ekon. składnik rocznego sprawozdania finansowego przedsiębiorstwa; zestawienie elementów tworzących wynik finansowy w roku bieżącym i w roku poprzednim, odzwierciedlające uzyskane przychody i ponoszone koszty; jest też nazywany rachunkiem wyników.
