biegunowe
Encyklopedia PWN
mat. krzywa będąca zbiorem punktów płaszczyzny, dla których iloczyn odległości od 2 ustalonych punktów F1(−a, 0) i F2(a, 0), zw. ogniskami, jest równy a2;
mikrofon
przetwornik elektroakustyczny przeznaczony do przetwarzania sygnałów akustycznych (np. dźwięków mowy, muzyki) na sygnały elektryczne;
[gr.],
namiar, peleng,
kąt zawarty między kierunkiem ku biegunowi a linią łączącą obserwatora z obiektem namierzanym (linią n.);
kąt zawarty między kierunkiem ku biegunowi północnemu a kierunkiem, z którego docierają do anteny radionamiernika fale radiowe wysyłane przez namierzaną radiostację nadawczą;
rozety
mat. krzywe płaskie, których równania we współrz. biegunowych r, φ mają postać r = a sin kφ lub r = a cos kφ (a i k — stałe liczby);
[fr. < łac.],