biegnik

Encyklopedia PWN

biegnik,
muz. → ozdobniki.
biegnik, bieżnik,
niezasilana część indukcyjnego silnika liniowego.
bieżnik
→ biegnik.
koloratura
[wł.],
muz. wirtuozowskie ozdabianie melodii wokalnej (śpiewu), np.: pasażami, biegnikami, trylami, staccatami, wykonywanymi na jednej sylabie tekstu lub wokalizą;
ozdobniki, ornamenty,
muz. ozdobne zwroty i figury dźwiękowe, także stosowane na ich oznaczenie znaki graficzne przy nutach.
rulada
[fr.],
muz. szybki pasaż (biegnik) stosowany w śpiewie koloraturowym XVII–XVIII w.
Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>

Słownik języka polskiego

Kliknij, aby zobaczyć „biegnik” w Słowniku języka polskiego
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia