białka

Encyklopedia PWN

komórkowa błona, plazmolema, plazmalemma, błona plazmatyczna,

biol. jeden z rodzajów błon komórki otaczający każdą komórkę prokariotyczną i eukariotyczną; oddziela cytoplazmę od środowiska zewnętrznego komórki.

proteasomy

[gr.],

struktury występujące w komórkach pro- i eukariotycznych w postaci dużych kompleksów enzymatycznych, stanowiących pozalizosomowy proteolityczny system służący do degradacji zbędnych lub uszkodzonych białek;

białkomocz, proteinuria,

med. obecność białka ustrojowego w moczu w ilości przekraczającej fizjologiczną;

białkowe preparaty,

produkty otrzymywane gł. z surowców roślinnych, także zwierzęcych lub biomasy drobnoustrojów;

enzymy

[gr. en zýmē ‘w zaczynie’],

biokatalizatory, dawniej fermenty,

białkowe katalizatory reakcji chemicznych w układach biologicznych.

proteomika

[ang.],

biochem. gałąź nauki, z pogranicza biochemii białek i biologii molekularnej, zajmująca się badaniem proteomów, uważana także za gałąź genetyki, gdyż bada jakościowo i ilościowo ekspresję genu na poziomie działania białek w komórce w określonym czasie.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>