bezprzewodową
Encyklopedia PWN
urządzenie radiokomunik. nadawczo-odbiorcze, stanowiące wyposażenie abonenta systemu telefonii komórkowej;
telefoniczny aparat, telefon,
urządzenie stanowiące zakończenie łącza telefonicznego.
zespół rozmieszczonych na pewnym obszarze, powiązanych ze sobą funkcjonalnie urządzeń telekomunik., przeznaczonych do świadczenia różnych usług telekomunik. (np. usług telefonicznych, radiotelefonicznych, telegraficznych, transmisji danych, radiofonicznych, telewizyjnych);
amerykański elektrotechnik i wynalazca, pochodzenia chorwackiego.
Tianjin, Tiencin,
m. we wschodnich Chinach, na północnym, skraju Niz. Chińskiej, nad rz. Hai He, w pobliżu jej ujścia do zat. Bo Hai (M. Żółte).
zautomatyzowane środki transportu samochodowego lub kol., których przemieszczanie się po określonych trasach nie wymaga obsługi osób znajdujących się w pojeździe (maszynisty lub kierowcy);