beton lekki
Encyklopedia PWN
beton
materiał budowlany wieloskładnikowy uzyskiwany przez zmieszanie w odpowiednich proporcjach kruszywa drobnego i grubego (np. piasku i żwiru) ze spoiwem mineralnym (najczęściej cementem) i wodą, a następnie stwardnienie uzyskanej mieszanki betonowej (niekiedy pot. zw. też b.);
[fr. < łac.],
beton lekki o porowatej strukturze;
materiały stosowane zarówno do wykonania budowli, jak też do jej naprawy, remontu, modernizacji, przez wykorzystanie ich na stałe w obiekcie.
całokształt spraw związanych z wojskiem i sposobem prowadzenia wojny.
architektura
sztuka tworzenia ładu w otoczeniu w celu dostosowania go do zaspokojenia wielorakich fizycznych, materialnych i kulturowych potrzeb ludzi przez planową przemianę naturalnego środowiska oraz budowanie form i wydzielanie przestrzeni o różnym przeznaczeniu.
[łac. < gr. architéktōn ‘budowniczy’],
diatomit
krzemionkowa skała osadowa pochodzenia org.,
[łac. diatomeae ‘okrzemki’],
