beton ciężki
Encyklopedia PWN
beton
materiał budowlany wieloskładnikowy uzyskiwany przez zmieszanie w odpowiednich proporcjach kruszywa drobnego i grubego (np. piasku i żwiru) ze spoiwem mineralnym (najczęściej cementem) i wodą, a następnie stwardnienie uzyskanej mieszanki betonowej (niekiedy pot. zw. też b.);
[fr. < łac.],
całokształt spraw związanych z wojskiem i sposobem prowadzenia wojny.
urządzenie, w którym zachodzi kontrolowana, samopodtrzymująca się łańcuchowa reakcja rozszczepienia jąder pierwiastków ciężkich (reakcja jądrowa).
opady atmosferyczne, głównie w postaci deszczu, o kwaśnym odczynie (pH poniżej 5,1, głównie ok. 4,1–4,6), powstające w wyniku pochłaniania przez kropelki wody gazowych zanieczyszczeń powietrza tworzących z nią kwasy (tzw. bezwodników kwasowych), głównie ditlenku siarki SO2 (szacuje się, że w Europie jest on w 60% sprawcą kwaśnych opadów), tlenków azotu NOx, ditlenku węgla CO2 (jego naturalna obecność w powietrzu powoduje zakwaszenie wody deszczowej do pH ok. 5,6), chlorowodoru HCl i siarkowodoru H2S.
miasto wojewódzkie na pograniczu płaskowyżów Nałęczowskiego i Świdnickiego oraz Wyniosłości Giełczewskiej, przy ujściu Czechówki i Czerniejówki do Bystrzycy; powiat grodzki i siedziba powiatu lubelskiego (ziemskiego).
osadowa luźna skała okruchowa, składająca się z ziarn mineralnych średnicy 0,1–2,0 mm;
