bengalską
Encyklopedia PWN
Baulowie
wspólnota rel. w Bengalu skupiająca reprezentantów różnych grup społeczeństwa (hindusów, muzułmanów).
[bengalskie baul ‘szalony’, ‘oszołomiony’],
Do grudnia 1971 wschodnia część Pakistanu.
Bengal Zachodni, hindi Paścimī Baṅgāl, ang. West Bengal,
stan we wschodnich Indiach, nad Zat. Bengalską, na pograniczu z Bangladeszem, Nepalem i Bhutanem.
polityk bengalski, duchowny muzułm. (maulana);
Boriszal, bengalskie Bariśāl, ang. Barisal,
m. w południowym Bangladeszu, w delcie Gangesu i Brahmaputry, w pobliżu ujścia Biszkhali (odnoga delty) do Zat. Bengalskiej;
Chatterji
pisarz ind. tworzący w języku bengalskim.
[ćạterdźi]
Bankimchandra, bengalskie Cattopad-hyay, ur. 26 VI 1838, w. Kantalpara k. Kalkuty, zm. 8 IV 1894, Kalkuta,