bejca
Encyklopedia PWN
wodne, spirytusowe lub terpentynowe roztwory barwników nadające powierzchni drewna barwę, bez zatarcia rysunku słojów.
dawniej używana nazwa zapraw nasiennych.
nasycanie powierzchni wyrobów z drewna bejcami.
związki chemiczne żelaza i chloru, w których chlor występuje na −I stopniu utlenienia:
