bałtycki
Encyklopedia PWN
bałtycki, region, ang. Baltic Region, niem. Ostseeraum, Ostseegebiet,
termin używany niekiedy w odniesieniu do Morza Bałtyckiego oraz obszarów lądowych powiązanych z nim geogr., gosp., ekol. i polit.
koncepcja porozumienia państw nadbałtyckich (od Polski po Finlandię) po I wojnie świat.;
instytut nauk.-badawczy o statusie stowarzyszenia naukowego,
Białomorsko-Bałtycki, Kanał, Biełomọrsko-Bałtịjskij kanạł,
kanał żeglowny w Rosji (Karelia); łączy Morze Białe (k. Biełomorska) z jeziorem Onega (k. osiedla Powieniec), pośrednio, poprzez Wołżańsko-Bałtycką Drogę Wodną, także z Morzem Bałtyckim i dorzeczem Wołgi;
regionalne pismo informacyjne i magazyn związany z problematyką Pomorza, wyd. od 1945 w Gdańsku, od 1947 w Gdyni;
Bałtyckie, Morze, Bałtyk, duń. Østersøen, est. Läänemeri, fiń. Itämeri, lit. Baltijos jūra, łot. Baltijas jūŗa, niem. Ostsee, ros. Bałtịjskoje mọrie, szwedz. Ostersjön, ang. Baltic Sea,
śródlądowe, półzamknięte morze epikontynentalne Oceanu Atlantyckiego, leżące w Europie Północnej między Półwyspem Skandynawskim a środkową i wschodnią częścią lądu europejskiego.
