barwniki siarkowe
Encyklopedia PWN
grupa barwników syntetycznych, których cząsteczki zawierają atomy siarki;
związki chemiczne wybiórczo absorbujące promieniowanie elektromagnetyczne w zakresie widzialnym (o długości fali od ok. 400 do 780 nm) warunkujące barwę organizmów roślinnych i zwierzęcych albo nadające barwę przedmiotom użytkowym.
grupa barwników zawdzięczająca barwę obecności w cząsteczce pięcioczłonowego heterocyklicznego pierścienia tiazolu;
grupa barwników syntetycznych, których cząsteczki zawierają pierścień tiazynowy (sześcioczłonowy z 2 heteroatomami — atomem azotu i atomem siarki);
barwniki tioindygowe, tioindygoidy,
barwniki syntetyczne — pochodne tioindyga (siarkowy odpowiednik indyga), należące w podziale użytkowym do barwników kadziowych (barwniki);
gałąź przemysłu przetwórczego, w której zasadnicze procesy produkcyjne są procesami chemicznymi; stanowi rozwinięcie techniczno-użytkowego nurtu chemii, uprawianego od pradziejów w ramach rozmaitych rzemiosł.
