barwniki kwasowo chromowe
Encyklopedia PWN
grupa barwników kwasowych tworzących w procesie barwienia trwałe, barwne związki koordynacyjne z jonami chromu osadzonymi uprzednio na materiale;
związki chemiczne wybiórczo absorbujące promieniowanie elektromagnetyczne w zakresie widzialnym (o długości fali od ok. 400 do 780 nm) warunkujące barwę organizmów roślinnych i zwierzęcych albo nadające barwę przedmiotom użytkowym.
substancje nierozpuszczalne w wodzie i w większości rozpuszczalników org., otrzymywane z rozpuszczalnych barwników w wyniku zlakowania (wytrącenia barwników z roztworów w postaci nierozpuszczalnych soli, najczęściej soli wapnia lub baru) lub trwałego osadzenia barwników na podłożu zw. substratem;
