barwniki kadziowe
Encyklopedia PWN
grupa barwników (np. indygoidowych, antrachinonowych) nierozpuszczalnych w wodzie;
związki chemiczne wybiórczo absorbujące promieniowanie elektromagnetyczne w zakresie widzialnym (o długości fali od ok. 400 do 780 nm) warunkujące barwę organizmów roślinnych i zwierzęcych albo nadające barwę przedmiotom użytkowym.
grupa barwników syntetycznych, których cząsteczki zawierają atomy siarki;
barwniki naturalne lub syntetyczne będące pochodnymi indyga lub tioindyga (barwniki tioindygowe);
barwniki tioindygowe, tioindygoidy,
barwniki syntetyczne — pochodne tioindyga (siarkowy odpowiednik indyga), należące w podziale użytkowym do barwników kadziowych (barwniki);
barwienie włókien, farbowanie włókien,
technol. zespół operacji, w wyniku których uzyskuje się zabarwienie włókna, tzw. wybarwienie, zgodne z założonymi parametrami kolorystycznymi i użytkowymi.
