austenit
Encyklopedia PWN
składnik strukturalny wielu stopów żelaza będący roztworem stałym międzywęzłowym węgla (maks. 2,06%) w żelazie γ;
stopy, których gł. składnikiem jest żelazo, a dodatkami stopowymi są różne pierwiastki metaliczne i niemetaliczne.
operacja obróbki cieplnej gł. stopów metali (najczęściej stali) prowadzona w celu zwiększenia ich twardości lub — w połączeniu z odpuszczaniem — uzyskania optymalnej kombinacji właściwości wytrzymałościowych i plastycznych.
składnik strukturalny stopów żelaza zawierających węgiel, będący eutektyką złożoną z austenitu i cementytu, zawierającą 4,3% węgla (w stanie równowagi);
wygrzewanie stali w odpowiednio wysokiej temp. przez określony czas w celu wytworzenia struktury austenitu.
techn. składnik strukturalny wielu stopów żelaza powstający w wyniku izotermicznej (zwykle) przemiany przechłodzonego do temp. 550–250°C austenitu;
