augur

Encyklopedia PWN

augurowie, augures,
w staroż. Rzymie kolegium kapłańskie składające się z 3, 6, 9 (od 300 p.n.e.), 15 (za Sulli), wreszcie 16 (za Augusta) członków czuwających nad auspicjami publicznymi;
Ahenobarbus, Cnaeus Domitius Ahenobarbus, żył na przeł. II i I w. p.n.e.,
polityk rzymski, syn Cnaeusa Domitiusa Ahenobarbusa, konsula 122 p.n.e., zwycięzcy Allobrogów i Arwernów;
Antoniusz Marek, Marcus Antonius, ur. 82 r. p.n.e., zm. 1 VIII 30 r. p.n.e., Aleksandria,
rzymski wódz i polityk.
auspicje, auspicia
[łac. aves spicere ‘obserwować ptaki’],
sposoby odczytywania woli bogów, dzięki którym Rzymianie (i niektóre inne ludy italskie; iguwińskie tablice) mogli, w swoim mniemaniu, postępować zgodnie z ich wolą;
Brutus, Decimus Iunius Brutus Callaicus, żył w II w. p.n.e.,
wódz rzym.; pretor przed 140, konsul 138;
Cyceron, Marcus Tullius Cicero, ur. 3 I 106, Arpinum (Lacjum), zm. 7 XII 43 r. p.n.e., Formianum k. Kajety,
rzymski mówca, mąż stanu, filozof.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia