arystokracja
Encyklopedia PWN
arystokracja
elitarna warstwa społeczna, zajmująca najwyższą pozycję w społeczeństwie, do której przynależność wynika ze szlachetnego urodzenia i jest dziedziczna (arystokracja rodowa);
[gr. áristos ‘najlepszy’, kratós ‘władza’],
arystokracja
przen. elita wyróżniona na podstawie określonego kryterium;
[gr. áristos ‘najlepszy’, kratós ‘władza’],
arystokracja
jeden z 3 typów ustroju politycznych, wyróżnionych przez Arystotelesa;
[gr. áristos ‘najlepszy’, kratós ‘władza’],
malarz flamandzki, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli baroku antwerpskiego.
forma rządów wprowadzona w Japonii przez ces. Godaigo (panował 1318–39);