artyści
Encyklopedia PWN
flamandzki malarz, jeden z największych twórców doby baroku; erudyta, dyplomata i kolekcjoner.
dziedzina plast. twórczości symbol., której przedmiotem jest kształtowanie kompozycji trójwymiarowych, na ogół pozbawionych funkcji użytkowych;
sztuka
Termin „sztuka” jest odpowiednikiem łac. ars (od którego pochodzi większość nowoż.: wł. i hiszp. arte, fr. i ang. art), ten zaś odpowiada gr. téchnē; przymiotniki „techniczny” i „artystyczny” są tego samego pochodzenia.
[niem.]
Fluxus
tendencja w sztuce lat 60. i 70. XX w. wspólna artystom aranżującym działania artyst. znoszące granicę między tradycyjnie pojmowaną sztuką a rzeczywistością;
[łac., ‘w ruchu’],
poeta, prozaik, dramatopisarz, eseista i tłumacz.
