argumentu
Encyklopedia PWN
mat. funkcja określająca znak argumentu: sgn x = 1, gdy x > 0, sgn 0 = 0, sgn x = –1, gdy x < 0.
skala logarytmiczna, podziałka logarytmiczna,
rodzaj skali funkcyjnej: po jednej stronie osi są zaznaczone punkty odpowiadające wartościom funkcji f(x) = logx (najczęściej z przedziału [0, 1]), po drugiej zaś — przy odpowiednich punktach osi odpowiadające im wartości argumentu (z przedziału [1, 10]);
spirala
mat. krzywa płaska wielokrotnie okrążająca określony punkt, z każdym okrążeniem przybliżająca (oddalająca) się do (od) niego; w układzie współrzędnych biegunowych (r, φ) jest opisana równaniem postaci r = f(φ), gdzie f jest funkcją monotoniczną określoną dla argumentu φ z pewnego przedziału;
[łac. < gr.],
mat. początkowo — układy równań różniczkowych opisujących ruch zgodnie z dynamiką newtonowską.
mat. pojęcie odnoszące się do funkcji y(x) należących do dziedziny funkcjonału J[y(x)] — w.f. y(x) oznaczona symbolem δy(x)
fiz. reprezentacja pewnego zjawiska lub procesu w postaci rozkładu wartości określonej ich cechy (tj. wartości określonej wielkości fiz.) w zależności od pewnej zmiennej (argumentu rozkładu);
