argumentu

Encyklopedia PWN

tygodnik społ.-kult., wyd. 1957–90 w Warszawie;
argument
[łac.],
filoz., log. zdanie będące przesłanką dowodu;
mat. zmienna niezależna funkcji, element jej dziedziny.
mat. kąt φ występujący w trygonometrycznym przedstawieniu liczby zespolonej z = |z|(cosφ + i sinφ).
mat. funkcje kąta φ, oznaczane symbolami: sinφ (sinus), cosφ (cosinus), tgφ (tangens), ctgφ (cotangens), secφ (secans), cosecφ (cosecans), określone za pomocą wzorów: sinφ = y/r, cosφ = x/r, tgφ = y/x = sinφ/cosφ (dla kątów φ ≠ π/2 ± nπ, gdzie n = 0, 1, 2, 3, ...), ctgφ = x/y = cosφ/sinφ (dla φ ≠ ±nπ), secφ = r/x = 1/cosφ (dla φ ≠ π/2 ± nπ), cosecφ = r/y = 1/sinφ (dla φ ≠ ±nπ).
mat. liczby postaci z = a + bi, gdzie a oraz bliczbami rzeczywistymi, nazywanymi odpowiednio częścią rzeczywistą oraz częścią urojoną z, oznaczanymi a = Re z, b = Im z, a i — jednostką urojoną, tzn. liczbą, która ma własność i2 = ;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia