archetypy

Encyklopedia PWN

archetyp
[gr., ‘prawzór’],
psychol.
archetyp
[gr.],
religiozn. w fenomenologii religii i religioznawstwie o orientacji projungowskiej (G. van der Leeuw, K. Kerényi, M. Eliade) najgłębsza struktura znaczeniowa przejawów sacrum, wzorzec ogólnoludzkich zachowań, ustalony najwcześniej w systemach mitol. (zwłaszcza mitach kosmogonicznych) i rel. kompleksach symbol. (np. tabu, ofiara);
archetyp
[gr.],
filoz. pierwowzór, prawzór, najdoskonalszy wzór;
Jung Carl Gustav, ur. 26 VII 1875, Kesswil, zm. 6 VI 1961, Küsnacht,
psychiatra szwajcarski, współtwórca „psychologii głębi”.
Eliade Mircea Wymowa, ur. 9 III 1907, Bukareszt, zm. 22 IV 1986, Chicago,
rumuński filozof, pisarz, jeden z najwybitniejszych religioznawców okresu powojennego.
jedno z głównych pojęć psychologii analitycznej C.G. Junga, oznaczające „wspólną, ponadosobową psyche”, w której skład wchodzą archetypy i popędy będące, wg Junga, wrodzonym wyposażeniem indywidualnej psychiki każdego człowieka;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia