antropologiczny
Encyklopedia PWN
antropometria
antropol. dział antropologii, także jedna z metod zbierania danych o człowieku, dotyczących jego cech ilościowych, czyli dających się zmierzyć.
[gr. ánthrōpos ‘człowiek’, metréō ‘mierzę’],
przedstawicielka amerykańskiej antropologii kulturowej.
dyscyplina wiedzy o kulturze, której przedmiotem poznania jest folklor.
Indianie
rdzenni mieszkańcy Ameryki (nazwę tę nadał im K. Kolumb, który użył jej w przekonaniu, że dotarł do Indii), przybyli w wielu falach migracyjnych z północno-wschodniej Azji pomostem lądowym istniejącym w miejscu dzisiejszej Cieśniny Beringa;
[hiszp. < gr. < sanskr.],
grupa ludów indoeur. zamieszkujących znaczne obszary środkowej i wschodniej Europy.
najliczniejsza grupa ludów afrykańskich (300–400), wyodrębniona na podstawie kryterium językowego, w środkowej, wschodniej i południowej Afryce; ok. 150 mln (1987).