antropologiczne

Encyklopedia PWN

antropol. opis osobników lub zbiorów osobników ludzkich pochodzących z różnych populacji, a posiadających podobny lub zbliżony zestaw cech morfologicznych, tj. przede wszystkim cech metrycznych: wysokość ciała, wymiary puszki mózgowej i twarzy, ich proporcje wyrażone wskaźnikami oraz cechy opisowe, w tym np. kształt i profil czoła, potylicy, nos i jego liczne szczegóły, brwi, wargi, profil twarzy, kształt żuchwy i wiele innych.
zbiór zasad pozwalających na zaliczanie badanych osób, według określonych reguł postępowania, do typów antropologicznych.
nurt antropologii uznający człowieka za istotę niejednorodną, wielopostaciową, przeciwstawiający się jednoznacznym koncepcjom natury ludzkiej (m.in. Th. Hobbes, F.W. Nietzsche).
Broca
[brokạ]
Paul Pierre Wymowa, ur. 28 VI 1824, Sainte-Foy-la-Grande (dep. Gironde), zm. 9 VII 1880, Paryż,
fr. anatom, chirurg i antropolog;
Czekanowski Jan, ur. 6 X 1882, Głuchów, zm. 20 VII 1965, Szczecin,
polski antropolog i etnolog, twórca tzw. lwowskiej szkoły antropologicznej o światowym rozgłosie.
subdyscyplina antropologii społecznej i antropologii kulturowej prowadząca studia, analizy i ekspertyzy, których celem jest wykorzystanie ogólnej wiedzy antropologicznej i zebranych informacji źródłowych do sterowania procesami zmiany społ.-kulturowej konkretnej grupy społecznej (lokalnej, etnicznej, rel.).
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia