anodą
Encyklopedia PWN
anoda
w urządzeniu elektrycznym (np. zgrzewarce) lub przyrządzie elektronicznym (np. diodzie) elektroda, obdarzona ładunkiem dodatnim, odprowadzająca ujemne nośniki prądu z obszaru międzyelektrodowego.
[gr.],
anoda
w elektrochemii — w ogniwie elektrochemicznym (ogniwo galwaniczne) i elektrolizerze ta elektroda, na której zachodzi reakcja utlenienia.
[gr.],
gazowana lub próżniowa lampa elektronowa, służąca do wytwarzania promieniowania rentgenowskiego w wyniku nadania elektronom dużej prędkości w polu elektrostatycznym, a następnie gwałtownego ich zatrzymania w tarczy anody (antykatody).
przyrząd elektronowy w postaci próżnioszczelnego naczynia (bańki), z umieszczonymi w nim elektrodami, pomiędzy którymi może zachodzić wyładowanie elektryczne, przejawiające się przepływem strumienia swobodnych ładunków, zazwyczaj elektronów, niekiedy również jonów;
korozja
proces niszczenia (degradacji) materiałów w wyniku reakcji chemicznych lub elektrochemicznych przebiegających na granicy zetknięcia z otaczającym je środowiskiem.
[łac.],
lampa elektronowa próżniowa przeznaczona do generacji i (lub) wzmacniania mikrofal (generator drgań elektrycznych);
Słownik języka polskiego
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
