anionem
Encyklopedia PWN
siarczany(IV), dawniej siarczyny,
sole lub estry kwasu siarkowego(IV) H2SO3;
wymieniacz jonowy, jonit,
substancja mająca zdolność wymiany własnych jonów na jony znajdujące się w roztworze;
związki koordynacyjne, związki kompleksowe, kompleksy,
złożone cząsteczki lub jony (kationy, aniony), w których atom (lub jon) zw. atomem (jonem) centralnym jest połączony za pomocą wiązania koordynacyjnego z ligandami — jonami lub cząsteczkami obojętnymi.
amfoteryczność
właściwość niektórych związków chemicznych i jonów polegająca na wykazywaniu przez nie zarówno kwasowego, jak i zasadowego charakteru.
[gr. amphóteros ‘dwustronny’],
aromatyczność
chem. charakterystyczna cecha niektórych cyklicznych związków org. (polienów) o sprzężonym układzie wiązań podwójnych i płaskiej budowie cząsteczki, przejawiająca się w ograniczeniu skłonności wiązań podwójnych do ulegania reakcjom przyłączenia (addycji) przy jednoczesnym zwiększeniu skłonności cząsteczek do reakcji podstawienia.
[gr.],
barwniki syntet. o cząsteczkach, które w wodzie dysocjują z odszczepieniem barwnego anionu, wiążącego się z zasadowymi grupami cząsteczek włókna;
