anionem
Encyklopedia PWN
wiązki org. o wzorze ogólnym [R1R2R3S+]X–, w których naładowany dodatnio atom siarki jest połączony z 3 grupami alkilowymi lub arylowymi oraz z nieorg. lub org. anionem (w tym także anionem hydroksylowym).
apatyty
grupa minerałów, fosforany wapnia zawierające obcy anion, o wzorze ogólnym Ca5[(PO4)3(X)];
[gr.],
elektroda (półogniwo) zbud. z płytki metal. pokrytej trudno rozpuszczalną solą tego metalu, zanurzonej w roztworze zawierającym aniony wspólne z anionem tej soli;
biol. napięcia elektr. (różnice potencjałów) występujące w narządach organizmu między środowiskami przedzielonymi błoną półprzepuszczalną, nazywane potencjałami błonowymi, albo rozprzestrzeniające się w polu elektr. otaczającym grupy pobudzonych komórek, zw. potencjałami polowymi.
siarczany(VI), siarczany,
pochodne nieorganiczne (sole) lub organiczne (estry) kwasu siarkowego(VI) H2SO4.
stały wymieniacz jonowy (jonit) mający zdolność wymiany własnych anionów na równoważną ilość anionów z roztworu.
