akustyczną
Encyklopedia PWN
rozpraszanie dźwięku, rozpraszanie fali sprężystej,
fiz. zjawisko powstawania akustycznych fal wtórnych w wyniku oddziaływania fali pierwotnej z lokalnymi przeszkodami lub niejednorodnościami ośrodka, czyli obszarami o zmienionej impedancji akustycznej (opór akustyczny);
sygnalizator
urządzenie stosowane w sygnalizacji do wytwarzania sygnałów akustycznych (sygnalizator akustyczny) lub optycznych (sygnalizator optyczny);
[łac.],
przetwornik elektroakustyczny przetwarzający sygnały foniczne na sygnały akustyczne (dźwięki mowy, muzykę).
językoznawca, fonetyk i fonolog;
działanie mające na celu ograniczenie ilości energii akustycznej wytwarzanej przez źródła hałasu, rozprzestrzeniania się jej, jak i przenikania do otoczenia człowieka.
aeroakustyka
dział akustyki zajmujący się zagadnieniami związanymi z generacją i propagacją dźwięku wywołanego zjawiskami aerodynamicznymi.
[gr. aḗr ‘powietrze’, akoustikós ‘dotyczący słuchu’],
