akustyczną
Encyklopedia PWN
opór akustyczny, impedancja akustyczna,
wielkość charakteryzująca ośrodek sprężysty (gaz, ciecz lub ciało stałe), będąca miarą jego reakcji na rozchodzącą się falę akustyczną;
ośrodek sprężysty (stały, ciekły lub gazowy) ograniczony 2 powierzchniami służący do zmiany zbieżności (ogniskowania lub rozszerzania) wiązki fal akustycznych rozchodzących się w środowisku, w którym dana soczewka akustyczna jest zanurzona lub do którego przylega;
dziedzina badań struktury i właściwości materii obejmująca metody, w których wykorzystuje się fale akustyczne o różnych zakresach częst.: dźwiękowe, ultra- i hiperdźwiękowe (od kilku Hz do 1012 Hz);
generator dźwięków lub ultradźwięków działający na zasadzie okresowego przerywania strumienia gazu (zwykle powietrza) przepływającego pod dużym ciśnieniem;
zmienna w czasie różnica pomiędzy chwilowym ciśnieniem w określonym punkcie ośrodka a jego wartością średnią (w warunkach równowagi), występująca wtedy, gdy rozchodzi się w nim fala sprężysta (akustyczna);
