akumulacyjną
Encyklopedia PWN
wierzchni poziom profilu glebowego, miejsce gromadzenia się związków organicznych (głównie próchnicy) i mineralnych;
hydrol. naturalny zbiornik śródlądowy, stanowiący wypełnione wodą zagłębienie terenu (misa lub czasza jeziorna), o brzegach ukształtowanych pod wpływem falowania i prądów wodnych, charakteryzujący się powolną wymianą wody.
geol. płaski stopień w dolinie rzecznej lub na brzegu morza (albo jeziora).
Śródziemne, Morze, alb. Deti Mesdhe, ang. Mediterranean Sea, arab. Al-Baḥr al-Abyaḍ al-Mutawassit, chorw. Sredozemno More, fr. Mer Méditerranée, gr. Mesọjios Thạlasa, hiszp. Mar Mediterráneo, serb. Sredòzemno Môre, tur. Akdeniz, wł. Mare Mediterráneo,
międzykontynentalne, półzamknięte morze Oceanu Atlantyckiego między Europą, Afryką i Azją;
MOS, ang. Metal-Oxide-Semiconductor,
struktura półprzewodnikowa, stanowiąca układ 3 warstw: metalu, tlenku i półprzewodnika, wytwarzana technologią, zw. technologią MOS (będąca odmianą technologii planarnej).
woj. w północnej części Polski, nad Morzem Bałtyckim; graniczy z woj.: warmińsko-mazurskim (na wschodzie), kujawsko-pomor. (na południu), wielkopol. (na południowym zachodzie) i zachodniopomor. (na zachodzie); na północy M. Bałtyckie z Zat. Gdańską i Zalewem Wiślanym.
