akordowa
Encyklopedia PWN
forma płacy, iloczyn normy czasu pracy i stawki;
kategoria ekonomiczno-prawna, oznaczająca w sensie prawnym wszystkie należności za pracę, które przysługują pracownikowi zatrudnionemu na podstawie stosunku pracy; nie są płacą dochody z pracy uzyskiwane na podstawie innych umów.
wł. pieśń strofkowa z XV i XVI w., oparta na różnych formach poet., jak: barzelletta, strambotto, oda, capitolo, sonet, canzona, villota, canto carnascialesco, giustiniana,
fauxbourdon
muz. technika kompozytorska polegająca na prowadzeniu 3 głosów w równoległych współbrzmieniach tercjowo-kwartowych, czyli w tzw. akordach sekstowych;
[foburdą̣; fr. < wł. falso bordone ‘fałszywy burdon’] 
,
,
muz. w sytemie dur-moll funkcja kumulowania napięcia lub jego rozładowywania przyporządkowana odpowiednim dźwiękom skali i akordom zbudowany na nich
harmonia
muz.:
[gr., ‘zgodność dźwięków, kształtów’],
