adaptacyjne
Encyklopedia PWN
biol. przejęcie funkcji narządu chorego lub utraconego przez drugi narząd;
fizjolog;
demogr. specyficzny proces zmiany nasilenia i form ruchliwości terytorialnej ludzi, związany z modernizacją.
optyka adaptatywna, optyka adaptacyjna,
wykorzystywanie optyki aktywnej do szybkich (w skali setnych części sekundy) zmian powierzchni zwierciadła teleskopu, w celu uniknięcia szkodliwego wpływu turbulencji atmosfery ziemskiej na obserwacje;
szwajcarski filozof, psycholog i pedagog.
psychologia funkcjonalna, funkcjonalizm,
kierunek w psychologii XIX/XX w. zapoczątkowany przez J.R. Angella, J. Deweya i in. przedstawicieli tzw. szkoły chicagowskiej, akcentujący przystosowawczą (adaptacyjną) funkcję procesów psychicznych i osobowości człowieka.
