absolutna
Encyklopedia PWN
astr. natężenie oświetlenia powierzchni promieniowaniem elektromagnetycznym wysyłanym przez dany obiekt astronomiczny, czyli ilość energii docierająca w jednostce czasu od danego obiektu do jednostkowej powierzchni prostopadłej do kierunku padania promieniowania.
filozof grecki, twórca neoplatonizmu.
w archeologii wyróżnia się: chronologię względną — ustalanie kolejności występowania po sobie zjawisk kulturowych (bez możliwości podania ich dat absolutnych) na podstawie m.in. rozwoju form (np.: ceramiki, narzędzi pracy, ozdób), uwarstwienia zabytków w ziemi (stratygrafia archeologiczna) lub metod przyrodniczych (np. dendrochronologii); chronologię bezwzględną (chronologia absolutna) — oznaczanie czasu zjawiska kulturowego w ramach wieków i dziesiątków lat na podstawie przekazów pisanych, importów (głównie monet) i ceramiki, dla okresów dawniejszych za pomocą metod fizykochemicznych (datowanie izotopowe).
astronom duński;
wykres przedstawiający zależność blasku gwiazdy od jej temperatury.
