abakus
Encyklopedia PWN
abakus
arch. najwyższa część głowicy kolumny, w formie czworobocznej płyty;
[łac. < gr. ábax, ábakos ‘deska’],
echinus
dolna część głowicy kolumny doryckiej i toskańskiej, w kształcie okrągłej poduszki, łącząca trzon kolumny z abakusem;
[łac. < gr.],
plinta
płaska czworoboczna płyta umieszczona pod bazą kolumny albo na abakusie głowicy doryckiej;
[gr.],
systemy konstrukcyjno-kompozycyjne, których elementy, o określonym kształcie i sposobie dekoracji, są powiązane określonymi proporcjami obliczanymi wg jednostek zwanych modułami;