abab
Encyklopedia PWN
rimur, l. poj. rima,
islandzkie pieśni epickie, powstałe jako forma ok. 1300;
perska forma poet. zbliżona do epigramatu, o treści refleksyjno-filoz.;
rym
wpółbrzmienie końcowe wyrazów występujące zarówno w poezji, jak i poza nią;
[gr. rhythmós ‘takt’, ‘rytm’],
strofa złożona z 4 wersów, rymowana abab, w której przeplatają się 10-zgłoskowiec 5+5 (rzadziej 11-zgłoskowiec 5+6) z 8-zgłoskowcem;
