Zachowawcza
Encyklopedia PWN
nauka o ulepszaniu dziedzicznych cech roślin uprawnych (zwana też genetyką stosowaną) oraz działalność praktyczna zmierzająca do wytworzenia plenniejszych i lepszych jakościowo odmian;
stacja hodowli roślin (SHR),
specjalistyczne gospodarstwo rolne, zajmujące się wytwarzaniem nowych odmian roślin uprawnych lub prowadzeniem hodowli zachowawczej odmian już istniejących;
proces związany z wszelkimi zjawiskami kulturowymi, polegający na pojawieniu się i rozprzestrzenianiu albo zaniku lub zmianie statusu elementów materialnych i symbol. danego społeczeństwa; pojęcie „zmiana kulturowa” jest także stosowane na określenie procesów powstawania, rozwoju i zaniku poszczególnych, zlokalizowanych geograficznie kultur.
Dirichleta kryterium, kryterium Lagrange’a,
warunek dostateczny równowagi trwałej zachowawczego układu mechanicznego mówiący, że położenie układu zachowawczego odpowiadające minimum jego energii potencjalnej jest położeniem równowagi trwałej układu.
integryzm
postawa zachowawcza, ultrakonserwatywna i przeciwna wszelkim zmianom; skrajna postać fundamentalizmu.
[łac. integer ‘nietknięty’, ‘nienaruszony’, ‘nieskażony’],
med. dział dermatologii zajmujący się metodami leczenia i upiększania ciała, wywodzący się z kosmetyki, nauki o racjonalnym pielęgnowaniu ciała.
