Y

Encyklopedia PWN

litera alfabetu pol. (i łac.), przejęta z gr. υ (ypsilon), odpowiadająca wysokiej, przedniej samogłosce ustnej; w dawnej ortografii pol. odpowiadała również spółgłosce j.
symbol pierwiastka chemicznego → itru (od łacińskiej nazwy yttrium).
Góngora y Argote Luis de Wymowa, ur. 11 VII 1561, Kordoba, zm. 23 V 1627, tamże,
poeta hiszpański;
Ballesteros y Beretta
[bajestẹros i b.]
Antonio, ur. 19 III 1880, Rzym, zm. 15 VII 1949, Pampeluna,
historyk hiszpański;
Goya y Lucientes
[gọja i lusjẹntes]
Francisco José de Wymowa, ur. 30 III 1746, Fuendetodos k. Saragossy, zm. 16 IV 1828, Bordeaux,
malarz hiszpański, jeden z najwybitniejszych i najbardziej oryginalnych twórców przełomu XVIII i XIX w..
Altamira y Crevea
[a. i krewẹa]
Rafael, ur. 10 II 1866, Alicante, zm. 1 VI 1951, m. Meksyk,
hiszp. prawnik i historyk;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia