Wiena
Encyklopedia PWN
fiz. prawo wyrażające zależność zdolności emisyjnej ciała doskonale czarnego od długości fali (lub częst.) i temp.;
fiz. długość fali λ promieniowania ciała doskonale czarnego odpowiadająca maks. zdolności emisyjnej jest odwrotnie proporcjonalna do jego temp. bezwzględnej T; λmax · T = const; podane 1893 przez W. Wiena.
mostek pomiarowy prądu zmiennego służący do pomiaru pojemności w zakresie od kilku µF do kilku tys. pF.
Wien
fizyk niemiecki;
[wi:n]
Wilhelm, ur. 13 I 1864, Gaffken (Prusy Wsch.; ob. Parusnoje), zm. 30 VIII 1928, Monachium,
ciało całkowicie pochłaniające padające nań promieniowanie niezależnie od długości (częst.) fali, czyli o zdolności absorpcyjnej równej jedności w całym zakresie długości fal.
