W sensie ekonomicznym
Encyklopedia PWN
ekon. jedna z podstawowych kategorii ekonomicznych, która wyłoniła się w rezultacie rozwoju społecznego podziału pracy oraz odejścia od gospodarki naturalnej i barteru.
ekon. jedna z danin publicznych charakteryzująca się zespołem cech, które wyróżniają się spośród pozostałych danin.
ekon., socjol. proces złożonej aktywności fizyczno-umysłowej, której celem jest przekształcenie szeroko rozumianego środowiska w ten sposób, by zwiększyć szanse przeżycia gatunku ludzkiego.
banki
ekon. przedsiębiorstwa zajmujące się pośrednictwem finansowym polegającym na gromadzeniu depozytów i udzielaniu kredytów.
[wł. banca ‘stół’, ‘ława’],
filozof niemiecki, jeden z głównych przedstawicieli klasycznej filozofii niemieckiej.
kategoria ekonomiczno-prawna, oznaczająca w sensie prawnym wszystkie należności za pracę, które przysługują pracownikowi zatrudnionemu na podstawie stosunku pracy; nie są płacą dochody z pracy uzyskiwane na podstawie innych umów.
