Tym
Encyklopedia PWN
mat. przekształcenie f przestrzeni topologicznej X w przestrzeń topologiczną Y, takie że funkcja określona w ten sam sposób co f, ale traktowana jako przekształcenie X na f(X) ⊂ Y, jest homeomorfizmem, czyli funkcją ciągłą, wzajemnie jednoznaczną i mającą funkcję odwrotną ciągłą;
stałe (bezpostaciowe) lub ciekłe substancje pachnące wytwarzane przez drzewa i krzewy w wyniku normalnej przemiany materii lub jako substancje ochronne, wydzielane wskutek uszkodzenia tkanek roślin (np. nacięć pnia);
zapadanie grawitacyjne, kolaps grawitacyjny,
zjawisko kurczenia się ciał (w praktyce obiektów astronomicznych) pod wpływem własnego ciążenia przy znikomym udziale innych oddziaływań.
zapasy, zapaśnictwo,
walka wręcz między 2 przeciwnikami tej samej kategorii wagowej, prowadzona na macie wg ściśle określonych zasad;
półwysep w południowo-zachodniej części Kuby, między zatoką Broa a zatoką Cochinos (Morze Karaibskie);
przywódca chłopskiego ruchu partyzanckiego w czasie rewolucji meksykańskiej 1910–17;
Zapiski historyka, Shiji, Szy-ci,
historia Chin od dziejów najdawniejszych do II w. p.n.e., napisana przez Sima Qiana;
zespół urządzeń, elementów i przewodów elektr. w spalinowym silniku tłokowym o zapłonie iskrowym, mający za zadanie wytwarzanie elektr. wyładowań iskrowych, służących do zapalenia mieszanki paliwowo-powietrznej w komorach spalania.
zapora ogniowa, ang. firewall,
inform. program lub urządzenie chroniące komputer (lub lokalną sieć komputerową) przed nieuprawnionym dostępem z Internetu;
pierwotna polska nazwa karnawału rozpowszechniona jeszcze po II wojnie światowej, głównie na wsi;
jedna z najgroźniejszych chorób ziemniaka i pomidora powodowana przez patogen Phytophthora infestans, zaliczany obecnie do Chromista;
matematyk;
archeol. kultura rozwijająca się na obszarach północnej Ukrainy i południowej Białorusi od III w. p.n.e. do II w. n.e.;
słowacki pisarz i tłumacz;
archeol. schyłkowoplejstoceńska jednostka kulturowa (XII–IX tysiąclecie p.n.e.) występująca w górach Zagros i na ich przedpolu;
związki chemiczne o charakterystycznych właściwościach, m.in. wywołujące reakcje barwne ze wskaźnikami (np. barwią lakmus na niebiesko);
zaskórniki, wągry,
med. czarne czopy powstające w wyniku rozszerzenia i hyperkeratozy przewodów wyprowadzających gruczołów łojowych wskutek gromadzenia się tam wydzieliny tych gruczołów i obumarłych, złuszczonych komórek;
wartość moralna, która sprawia, że ktoś jest godny szacunku i nagrody;
zatrzymanie, retencja,
prawo zatrzymanie cudzej rzeczy przez osobę zobowiązaną do jej wydania — aż do chwili zaspokojenia jej roszczeń o zwrot nakładów na tę rzecz lub naprawienia wyrządzonej szkody.
alpinista, żeglarz, polarnik, z zawodu sejsmolog;
Materiały dodatkowe
Ilustracje, multimedia
Tabele, zestawienia
Słownik języka polskiego PWN
tym «przysłówek komunikujący, że stopień intensywności cechy lub stanu rzeczy, o którym mowa, jest w podanych okolicznościach jeszcze większy, np. Tym lepiej, że wiesz, jak to zrobić.»
i temu podobne, i tym podobne «wyrażenia używane przy wyliczaniu»
i tym podobne zob. i temu podobne.
poza tym «partykuła wprowadzająca nową informację na omawiany temat, np. Gazeta jest interesująca, poza tym tania.»
przy czym, przy tym «spójnik wprowadzający informację uzupełniającą, np. Grał dobrze, przy czym najlepiej na skrzypcach. Jest pracowita, przy tym bardzo inteligentna.»
Ci «symbol jednostki aktywności ciała promieniotwórczego kiur»
Ta «symbol pierwiastka chemicznego tantal»
Te «symbol pierwiastka chemicznego tellur»
ten
1. «zaimek odnoszący się do obiektów lub okoliczności postrzeganych jako bliskie, wyróżnionych spośród innych i wskazanych w jakiś sposób przez mówiącego, np. To ten człowiek., lub uznanych przez mówiącego za znane odbiorcy, np. I co z tymi pieniędzmi?»
2. «zaimek w funkcji wyrażenia nawiązującego, odnosi się do obiektów bądź okoliczności, o których była lub będzie mowa, np. Był wczoraj na jakimś filmie, film ten znał już wcześniej., To jest ta książka, o której mówiłam.»
3. «zaimek używany przy nazwach dni, wyznaczający najbliższy taki dzień w przeszłości lub w przyszłości, np. Spotkamy się w tę niedzielę.»
już to «spójnik łączący zdania lub składniki zdania, informujący, że zachodzi jedna z przedstawionych w nim możliwości lub kilka naraz»
mimo to «spójnik przyłączający zdanie, którego treść jest niezgodna z tym, co można wywnioskować z wcześniejszego kontekstu, np. Był nieznośny, mimo to wszyscy go lubili.»
oprócz tego «partykuła nawiązująca do poprzedzającego kontekstu, wprowadzająca nową informację na omawiany wcześniej temat, np. Przyniósł ciasto, oprócz tego trochę owoców.»
to I
1. «zaimek odnoszący się do obiektów lub okoliczności postrzeganych jako bliskie, wskazanych w jakiś sposób przez mówiącego, np. Co to jest?, lub uznanych przez mówiącego za znane odbiorcy, np. Co to ma znaczyć?»
2. «zaimek odnoszący się do obiektów bądź okoliczności, o których była lub będzie mowa, np. W zlewie leżą brudne naczynia. Pozmywaj to.; To, co się później działo, trudno opisać.»
3. euf. «zaimek odnoszący się do aktywności seksualnej człowieka»
to II «czasownik utożsamiający obiekty lub okoliczności, np. Śmiech to zdrowie., lub łączący dwa takie same wyrazy w tej samej formie, np. Wojna to wojna.»
to III «partykuła dodawana do wyrazów, które nadawca chce w szczególny sposób wyróżnić, np. Kogo to ja widzę?, lub oddzielająca temat wypowiedzi od reszty zdania, np. Teraz to idź spać.»
to IV
1. «spójnik wprowadzający zdanie wyrażające konsekwencje tego, o czym była mowa, np. Poszukaj, to znajdziesz.»
2. «spójnik przyłączający do zdań z zaimkami względnymi lub innymi spójnikami zdania wyrażające różne relacje w zależności od sensu tych zaimków czy spójników, np. Gdybyś coś chciał, to napisz.»
3. «spójnik łączący dwa takie same czasowniki w tej samej formie, wyrażający obojętność nadawcy dotyczącą przedstawionej sytuacji, np. No trudno, nie kocha to nie kocha.»
up to date [wym. ap tu dejt] «bardzo modny, nowoczesny»
wobec tego «spójnik przyłączający zdanie, w którym jest mowa o konsekwencjach faktu przedstawionego w zdaniu poprzedzającym, np. Dziecko zachorowało, wobec tego musieli spędzić święta w domu.»
ci-devant [wym. s-i dewã] «dawny, poprzedni»
Te Deum (laudamus) «hymn pochwalny ku czci Boga, śpiewany w czasie wielkich uroczystości»
