Encyklopedia PWN

[łac. aequus ‘równy’, finis ‘cel’],

filoz. podstawowa właściwość każdego systemu otwartego, wyrażająca się w tym, że odmiennie niż w układach nieożywionych stan końcowy układu bywa osiągany różnymi drogami przy różnych warunkach początkowych;

ekwipotencjalna powierzchnia,

powierzchnia równego potencjału, miejsce geom. punktów o jednakowym potencjale skalarnym (np. elektr., grawitacyjnym);

ekwiwokacja

[łac. aequivocatio ‘dwuznaczność’ < aequus ‘równy’, vocere ‘nazywać’],

błąd logiczny polegający na użyciu jakiegoś terminu w danej wypowiedzi w kilku różnych znaczeniach lub w taki sposób, że nie wiadomo, o które z potencjalnych znaczeń chodzi;

elektroda drugiego rodzaju,

elektroda (półogniwo) zbud. z płytki metal. pokrytej trudno rozpuszczalną solą tego metalu, zanurzonej w roztworze zawierającym aniony wspólne z anionem tej soli;

elektrody rtęciowe,

elektrody, których aktywną powierzchnię stanowi rtęć;

elektrofotografia

[gr.],

kserografia,

metoda wytwarzania kopii przy użyciu kserokopiarek.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>