Tym
Encyklopedia PWN
chemik niemiecki;
nauka o roślinach leczn., ich hodowli i uprawie, o zbiorze i przechowywaniu surowców roślinnych, o przygotowaniu z nich preparatów leczn. i izolowaniu substancji czynnych;
Zielitz
miejscowość w środkowej części Niemiec, w kraju związkowym Saksonia-Anhalt, w pobliżu ujścia rz. Ohre do Łaby, na północ od Magdeburga.
[cị:lıc],
niezwykle szybki przyrost plonów pszenicy w latach 60. XX w., który w decydującym stopniu ograniczył groźbę głodu na subkontynencie indyjskim oraz w międzyzwrotnikowych i podzwrotnikowych regionach Azji, Afryki i Ameryki Południowej;
zielonoświątkowcy, ruch pentekostalny,
ukształtowany na przeł. XIX i XX w. ruch chrześc. odwołujący się do nowotestamentowego przeżycia chrztu Duchem Świętym oraz powszechności występowania tzw. darów charyzmatycznych (charyzmat).
zwyczajowa nazwa tlenków pierwiastków chem. należących do skandowców i często lantanowców;